Droomfragmenten

Ik moet een examen Nederlands doen, maar ik word steeds afgeleid. De docente in de klas praat steeds hardop, en loopt onrustig heen en weer. Ik heb er al een paar keer duidelijk iets van gezegd, maar ze gaat gewoon door. Haar dochtertje komt binnen. Het is een meisje met een blanke huid, en rossig haar. Kwetsbaar meisje. Ze vertelt dat ze een bepaalde ziekte heeft. De docente gebruikt dit, om gewoon door te kunnen gaan met hardop praten. Dat dit haar excuus is, terwijl het er niets mee te maken heeft. Hierdoor voel ik mij schaakmat gezet, want ik wil het meisje natuurlijk niet afvallen. Het is heel frusterend, want het examen Nederlands is eigenlijk heel gemakkelijk, maar omdat ik voortdurend word afgeleid, kan ik mij niet concentreren, en hierdoor kan ik de juiste antwoorden niet invullen.

We zitten met een groep mensen op een schuit, die spullen van het ene dorp naar het andere vervoert. Ik vraag een familielid naar zijn kinderen. Over de ene dochter vertelt hij honderduit, maar over de andere dochter vertelt hij niets, terwijl ik er wel naar geinformeerd heb. Het staat hem natuurlijk vrij om dit te doen, maar ik ben wat bezorgd, er vraag mij af of er dan iets aan de hand is met die dochter. Hij beklaagt zich over het feit, dat een familielid steeds nare briefjes schrijft bij alle spullen die met de boot vervoerd worden. Hij heeft alle briefjes en kaarten bewaard van de afgelopen jaren. Hij voert deze aan als bewijs, en heeft met rood de passages onderstreept waar hij het niet mee eens is. Hij is hier heel fel op en teleurgesteld over. De negatieve teksten zorgen ervoor dat de boot vertraging heeft, en zelfs achteruit gaat, in plaats van vooruit. Het is niets voor deze zachtaardige man, om zo fel te zijn. Er is oa een tuinset, nog in plastic verpakking, en hij breekt de verpakking open.