Stempelkus

Ik bezoek de vriend in een groot tehuis in Groningen. Het huis ziet eruit als een oud klooster, met een mooie kloostertuin. Het lijkt ook wel op de lagere school van vroeger. De vriend zit daar in de voortuin, op een schommelstoel, al op mij te wachten. Hij verblijft hier, om te herstellen.

Ik zie mezelf allereerst - hard fietsend - bij de Andreaskerk. Er sleept een luchtbed achter mijn fiets, zoals een pasgetrouwd echtpaar lege blikken meesleept. Niemand mag het luchtbed zien, omdat men er anders achter komt dat ik dit hele stuk gefietst heb, alleen om mijn vriend te bezoeken, en dan zeggen ze misschien dat ik er teveel moeite voor gedaan heb. Nee, het gaat niemand wat aan. Het luchtbed is aan 't leeglopen, maar dat wil niet zeggen dat het lek is; wellicht heb ik het gewoon leeg laten lopen.

Als ik bij hem arriveer, blijkt dat ik tevens een brandblusser en een jasbeschermer heb meegenomen. Ik wil deze attributen even voorzichtig in de tuin leggen, voordat ik hem ga begroeten. Echter, ik stoot ergens tegenaan, waardoor spontaan de vloeistof uit blusser loopt, en de blusser in twee stukken breekt. Dat schijnt niet erg te zijn. Het is een bruine, roestige vloeistof. De beide attributen worden bruin gekleurd. Ik mag dit gewoon negeren.

Ik begroet de vriend met een zoen op zijn mond, en ik kijk hem bezorgd aan. Ik maak mij zorgen over hem. Wederom is er geen gevoel van zijn gezicht af te lezen, ook al vind ik wel dat hij er niet gelukkig uit ziet. De kus blijkt een 'stempelkus' te zijn: alsof mijn lippen de stempel zijn, en zijn lippen het stempelkussen. Het is in de vorm van een kleurig figuurtje. Voor mij is het erg verwarrend. Het maakt de situatie gecompliceerd........