Ik was in Delft en Machtelt had er een vergadering op het werk, maar dan in de buitenlucht, ergens bij de Wijnhaven. Het speelde zich af in vroeger tijden en er was nog veel weiland te zien: Delft was een stadje in wording. Ik vond het heel bijzonder om Delft op deze manier te zien en ervaren. De mensen zaten daar heel ontspannen in het zonnetje te vergaderen, en kregen op terras een kop verse muntthee. Van een afstandje zag ik de damp er vanaf komen. Ik fietste alleen maar langs, stak mijn hand op, hoorde er niet bij en dat was prima, want ik wilde weer verder. Ik zou naar de verjaardag van Gerda, maar moest eerst nog naar een afgelegen terrein aan het water. De straat was betegeld met kinderhoofdjes. Het liep een beetje schuin af. Het was hier een beetje 'niet pluis'. In een kelder kwamen mensen samen, maar het zag er allemaal afthans uit. Ik stond voor een wand, en ik kon deze wand zo intrappen: het rammelde van alle kanten. Het was er ook stoffig. Ik trok mij er niets van aan, want ik was toch op doorreis. Ik liet alles uit deze omgeving van mij afglijden, liep naar boven en zag weer zonlicht. Heel lichtvoeting vervolgde ik op de fiets mijn weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten