Droom uit 2001

 Droom 17 januari 2001:

Een vrouw lag naakt in de sneeuw en ik deed haar na.

Anderen keken en ik schaamde mij niet.

Daarna had ze plotseling weer kleren aan. 

In een prachtige sneeuwlandschap ergens in een groot bos in Scandinavië woonde ik in een soort serre met een grote achtertuin, omheind door bomen. Ik zag het in het donker. Prachtig met rode lichtjes. Heel indrukwekkend. Een heerlijk rustige plaats om te zijn. Ik vroeg of het niet teveel afgezonderd was en of ik niet op moest passen voor enge figuren. Maar iemand zei dat het hier echt veilig was.  

Fragmenten

We hadden overnacht in een hotel en ik zat in de kelder. De anderen zaten al aan het ontbijt. Ze vroegen zich af waar ik bleef. Want het tijdstip van ontbijt was al bijna voorbij. Ik was bezig met een kunstwerk. Het was een pizza in rechthoekige vorm als een wandkleed. Je kon deze oprollen, zoals de kalender van de Chinees. Het zag eruit als een Perzisch tapijtje.

Mijn vader wilde een paar bossen chrysanten voor mij regelen, maar hij kon niet aan die chrysanten komen, en daar baalde hij van. Hij wilde deze bij collega tuinders kopen, maar dat was niet gelukt. Daarom had hij heel veel paarse bloemen uit de berm gehaald, en zou daar dan een boeket voor mij van maken. Mij maakte het allemaal niet zoveel uit. Hij kwam met de auto op de rotonde bij de molen. Daar vloog hij uit de bocht. De bloemen vielen uit de auto en er ontstond een opstopping. Hij baalde daar enorm van. Dat hij de bloemen dan ook niet op tijd voor mij klaar zou hebben. Ik vond het eerder vervelend voor hem, dat dit gebeurde. 

Verschillende fragmenten

Werken in het ziekenhuis, of stage lopen. Dan met lunchpauze gaan en niet meer terugkomen. Thema 'zorg' achter mij laten in mijn leven. Wegen, omwegen, kronkelwegen, onverharde wegen bewandelen, bestemming nog niet bekend, maar voorwaarde is wel dat ik de zorg helemaal achter mij laat. De reis leidt mij naar kunstprojecten in mijn leven, en de reis op zichzelf is ook een kunstproject. 

De winkel in gaan en vergeten te desinfecteren en mondkapje op te doen, omdat ik herstellende ben van de griep en gewoon nog niet bij de les ben. Het meisje in de winkel wijst mij tot vijf keer toe op de regels. Ze blijft alle vijf de keren heel rustig en begripvol. Ik leg haar uit dat het komt omdat ik heftige griep heb gehad. Ik hoef het niet uit te leggen. Ze begrijpt het toch wel.

Enorm intensief bezig 'de havo te halen', om door te kunnen met mijn volgende opleidingen. Ik zeg dat vwo niet hoeft, omdat ik toch naar hbo ga. Ik moet een biologie-tentamen doen, maar ik heb nog niet eens de juiste leerstof ontvangen en de anderen zijn al bijna klaar met het tentamen. Ik fiets of loop heen en weer van het ouderlijk huis naar het LMC, vraag overal en iedereen hulp, bv de concierge van het LMC, mensen proberen wel te helpen, maar ze kunnen mij niet bereiken. Als ik uiteindelijk wakker word en tegen mezelf zeg dat ik toch al zo lang een vwo-diploma op zak heb, kan ik het gewoon echt niet geloven.