Kerstdag

In de eerste droomfase bevind ik mij weer op de Zevende Hemel, studentenflat.
Ik ben in het 'telefoonhok'. Daar is een sleutelkluisje geinstalleerd. Ik ben driftig bezig om dat kluisje open te krijgen, en er lopen allerlei mensen langs. Ik denk bij mezelf 'ze zullen wel denken', en ik wil het wel uitleggen, maar dat maakt het allemaal veel te ingewikkeld. Het kluisje is het bezit van onze buren, maar eigenlijk is het nog mijn/ons kluisje, want het was eerst ons kluisje, voordat het overgedragen werd aan hun. Wellicht loopt hierin parallel: eerst kregen wij een dochter, nu hebben zij - jaren later - ook een dochter gekregen. Ze lopen een vergelijkbare route. Wij hadden toen dat kluisje nodig en nu niet meer, omdat onze dochter bijna volwassen is. En dus is het kluisje overgedragen 'naar de volgende', precies zoals telefoonnummers overgedragen worden naar nieuwe bewoners, als de oude bewoners de stad verlaten. Maar nu blijk ik nog iets in dat kluisje achtergelaten te hebben, en dat is alleen maar een sta-in-de-weg voor onze buren, dus dat moet ik nog even weghalen. Wat dat is, dat weet ik niet. Echter, ik sta hier te klungelen met het sleuteltje, omdat het kluisje natuurlijk niet meer precies hetzelfde is als toen. Ik kan het ook wel uitleggen aan onze buren, en dat zullen ze ook meteen begrijpen en niet moeilijk doen, maar ik wil hun er niet mee opzadelen. Het geklungel blijft; zo eindigt dit droomfragment.

In de volgende droomfase komt mijn lieve vriend bij ons Eerste Kerstdag vieren, samen met zijn vrouw en wat Duitse vrienden. Ze zullen de hele dag blijven, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Het wordt een hele gezellige dag. Het is ook wel mijn familie die op bezoek komt. Mijn lieve vriend is ook wel Hugo. Alle gasten genieten van de gezelligheid, gastvrijheid en het lekkere eten. Er is een ontspannen sfeer. Ieder kan zijn eigen gang gaan. De kinderen gaan gewoon verder met hun eigen bezigheden. We maken ook nog een wandeling over de heide, maar dat is vlakbij de (wadden)zee. Ik ben gezellig aan het kletsen met de vrouw van mijn vriend, en ik laat haar 'nieuwe handwerkjes / plakwerkjes' zien, die ik gemaakt heb. Samen nemen we deze uitgebreid onder de loep, en zij vertelt mij over haar nieuwe maaksels, op culinair gebied. Ook de Duitse gasten praten enthousiast een eind weg, maken grappen met de kinderen, stoeien met hen op de heide. Echter, mijn lieve vriend zegt de hele dag niets, maakt de hele dag geen contact. Je ziet hem wel genieten, maar hij blijft steeds op een afstand. Wel zie ik, dat hij heel scherp observeert, het registreert, en dit in zichzelf opneemt en verwerkt. Ik zou heel graag willen weten wat er in zijn koppie omgaat, maar ik voel sterk dat ik het moet laten zoals het is. Ik loop op een stuk modderig wad met veel grind. Het is een soort krater langs de waddenzee, die rustig is. Ik heb de hoop dat ik hem daar misschien kan vinden, dat hij de afzondering bij het water heeft opgezocht, maar ik vind hem niet. Ik zie hem alleen in de verte lopen, steeds 'turend' kijkend en diep in gedachten, maar wel genietend, en in het geheel niet somber. Hij draagt kaplaarzen, is goed gekleed. Als ik weer terugloop naar land, blijk ik hier met mijn familie te lopen, en blijkt dat de hele familie op vakantie zal gaan naar Frankrijk, terwijl wij met het gezin gaan kamperen in Nederland. Waarom gaan wij niet mee naar Frankrijk? Ze gaan echt maandenlang, of één maand. Misschien kunnen we er een paar dagen langsgaan? Mijn moeder belooft aan mijn oudste broer 'een oude klok, als Sinterklaascadeau'. Het is de oude klok die wij nog op zolder hebben liggen. Ik begrijp niet dat ze dat niet eerst met mij heeft overlegd, en hem dat zomaar belooft, zonder dat ik het weet. Ze had die klok zo mee kunnen krijgen, maar nu komt het wel een beetje gek over.

Schaap

Ik droom dat er op de wreef van mijn linkervoet een enorm groot gapend gat zit.
De wreef is 'uitgehold', zogezegd. Het valt mij op de het omliggende weefsel enorm schoon en intact is, niet rood, of ontstoken, of gehavend. Het ziet eruit als heel mooi en goed doorbloed vlees.
Ik heb nergens last van, en heb het vermoeden dat hier een grote wond moet hebben gezeten, maar daar is geen spoor meer van over. Van de buitenkant is er niets te zien, en ik kan alles doen of laten wat ik anders ook doe. Maar ik vraag mij wel af of het kwaad kan dat daar een gat zit.
Ik bedenk mij dat ik dat misschien even moet navragen bij de huisarts.

In een ander fragment sta ik te praten met een oud-collega. Dan zien we in de achtertuin van mijn ouders een 'schaap in nood'. Eerst denk ik dat het 'een grote mol' is, omdat hij uit de zwarte aarde lijkt te komen. Maar dan zien we dat hij vecht voor zijn leven, dat het een schaap is. Mijn collega reageert heel adrem, en biedt het stervende schaap troost. Ik assisteer haar. Het is een heftig moment. Het schaap is enorm groot van formaat, en heeft een antracieten kleur. De vacht is opvallend mooi en gezond. Op het gezicht zien we het lijden dat hij doormaakt, maar ook een bepaalde rust, omdat wij nu bij hem zijn en hem ondersteunen. Dan zie ik tot mijn schrik hoe het schaap er van de binnenkant uit ziet. Van de binnenkant is het schaap wit. De helft van zijn skelet is 'helemaal weggevreten'. Net zoals mijn voet, is het schaap van binnen hol, en zie ik een aangevreten stuk skelet, de ribbenbogen, en de wand. die van binnen bekleed lijkt te zijn met krullende vacht, deze keer wit, en ook deze keer heel gezond en glanzend. Mijn collega krijgt het schaap aan de binnenkant niet te zien.

In een ander fragment zit ik op zwemles. We leren kopje duiken in het water. Dat vind ik eng.
Maar ik vind het wel heel grappig dat de anderen water gaan spuiten, net zoals dolfijnen, vlak nadat ze het kunstje hebben laten zien. Dat water spuiten maakt, dat ik het helemaal niet eng meer vind, en dat ik het gerust ook wel wil proberen. Het water komt dan uit je neus, zoals de snorharen van een poes. Ik probeer het fanatiek en het lukt ook prima, alleen komt er geen water uit mijn neus. Niet vewonderlijk ook, denk ik bij mezelf, want ik ben immers aan het dromen! Ik word wakker en ik merk dat ik met mijn neus aan het 'sniffen' ben, wachtend op het water dat uit mijn neusvleugels zal gaan spuiten, wat niet gebeurt natuurlijk, want ik heb het maar gedroomd!

In een ander fragment ben ik weer terug op mijn werk als praktijkopleider. De meeste collega's vinden het heel gewoon dat ik er weer ben. Ik word gevraagd om aanwezig te zijn bij een slecht-nieuws-gesprek in het ziekenhuis. Er komt steeds van alles tussen, waardoor ik er niet op tijd bij kan zijn. Dat vind ik heel vervelend voor de patiënt en mantelzorger, maar het lukt gewoon echt niet. Ik loop over de gang van de afdeling Zuid 35. Ik draag een poncho, heel mooi en sjiek, van een heel duur merk. De poncho staat mij prachtig. De knoopjes zijn kleine bruine bloemetjes. De poncho zit wel steeds voor mijn gezicht. Ik schuif het steeds geduldig opzij, maar elke keer komt het toch weer voor mijn gezicht.

Hand

Ik droom dat ik door een druk New York loop, zoals de actrice Meryl Streep, in haar films.
Ik ben Meryl Streep, en ben helemaal op mijn gemak in mijn rol (ook al ben ik nog nooit in New York geweest). De wereld ligt aan mijn voeten.
Ik vind het even spannend als mooi.
Er gaat een grote golf adrenaline door mij heen.
Ik kan dit allemaal zelf , en ik doe dit ook allemaal zelf.
Ik zit echt in de lift, zogezegd, en het kan alleen nog maar steeds beter worden.
Ik geniet ervan, en verheug mij op de avonturen nog reeds te beleven.
Alles heb ik goed in de hand, goed onder controle.
Toch krijg ik een uitgestoken hand van een vriend uit het verleden.
Een hele tijd heb ik dat niet in de gaten, omdat ik er niet naar op zoek ben.
Ik floreer, en zoek dus geen steun (meer) van anderen.
Hij ziet het wel, en geniet wederom van mijn innemendheid, en van mijn 'met honderd dingen tegelijk bezig zijn.' Toch houdt hij aan. Hij houdt gewoon die uitgestoken hand, ongeacht hoe lang hij er nog op moet wachten totdat ik zijn hand pak, en óf ik deze überhaupt pak.
Pas dan komt er een moment dat ik zijn hand opmerk.
Het is heel subtiel.
Ik steek een drukke straat in New York over.
Dan zie ik hoe hij zijn handpalm naar mij uitstrekt.
Ik prik hem even gekscherend tegen zijn handpalm. Ook wel met een klein takje.
Alsof dat kleine takje mijn vinger is.
Met hetzelfde gemak laat ik weer los.
Het lijkt alsof ik hem aan het lijntje zou houden.
Dat is echter niet het geval.
Het is even die kleine aanraking, die maakt dat het oversteken niet iets overzichtelijker gaat.
Zijn handpalm voelt extreem zacht aan.
Het doet denken aan een jonge, tedere baby.
Het is goed om het te laten zoals het is.

Groote Beer dromenencyclopedie:

Hand

Een droom waarin je HAND voorkomt staat voor je relatie met je omgeving en hoe je contact maakt met de wereld.
Handen staan voor een vorm van communicatie.
Misschien mag je iemand een helpende HAND bieden.

Je linkerHAND staat voor je sierlijkheid en vrouwelijke, ontvankelijke kant.

Je rechterHAND staat voor mannelijke, actieve eigenschappen.

Hou je iemands HAND vast in je droom, dan heb je er behoefte aan en je bent bereid om hechte vriendschappen te ontwikkelen.
Het kan ook betekenen dat je je sexy voelt of dat je behoefte hebt aan fysieke genegenheid.
Deze droom kan ook staan voor je angst om het contact met die persoon te verliezen of uit elkaar te groeien.

Is je HAND gewond, dan staat dit voor een aanval op je ego.

Hele grote HANDen, met name als het jouw HANDen zijn, betekenen dat iemand te veeleisend is voor je.
Deze droom kan ook staan voor succes in het behalen van je doelen.

Kleine HANDen, van jou of van iemand anders, betekenen dat je je onzeker voelt of dat je het gevoel hebt onder vuur te liggen.

Zijn je HANDen harig of ruw, dan staat dit voor te weinig zachtaardigheid in je omgang met anderen.

Zie je bloed op je HANDen, dan voel je je ergens schuldig over.

Was je je HANDen, dan symboliseert dit een probleem waar je je zorgen over maakt en wat je op dient te lossen.
Deze droom kan er ook op wijzen dat je niet langer de verantwoordelijkheid voor iets op je neemt.

Droom je dat je geen HANDen hebt, dan heb je het gevoel dat je de controle kwijt bent in een bepaalde situatie.

Zacht

Droom je van iets zachts, dan valt een situatie waar je zenuwachtig voor bent beter uit dan je verwacht had.

Waren de zachte dingen in je droom dieren, dan staat dit voor een persoon in je leven die je troost biedt.

Vliegtuig

Er is een steeds terugkerende droom, dat ik met het vliegtuig mee moet, zonder dat ik dit zelf geregeld heb. Ik vind het dan eigenlijk niet nodig, en zonde van het geld.
Maar blijkbaar moet ik er toch alles aan doen om dat vliegtuig te halen.

De droom komt in verschillende varianten voor.
Steeds gaat het om ons hele gezin: we moeten allemaal met dat vliegtuig mee.
Soms zitten de anderen al in Spanje of Portugal, en moet ik in Nederland nog bezigheden afronden.
Dat geeft dan onrust, en ik wil zo snel mogelijk herenigd worden met het gezin, rust hebben, terwijl ik dan dus niet voldoende rust en tijd heb om de bezigheden af te ronden.

Ik droomde ook eens dat mijn vriendin in een bus naar Gees zat, en dat zij met haar twee dochters uiteindelijk de bus moest halen. We deden er alles aan, opdat zij het maar zouden halen.

Laatst droomde ik dat het vliegtuig bij Den Haag HS klaarstond. Een KLM-toestel.
De kinderen waren allang ingestapt, terwijl ik met Hessel eerst nog een 'rondje Den Haag' moest maken, met Lijn 17. Het zou allemaal uiteindelijk wel goed komen, maar ik begreep niet wat voor zin het had, om eerst nog dat rondje per tram te maken. Het gaf toch alleen maar weer stress!?
Maar we hadden geen keuze. We moesten het hele traject doorlopen.....

Ver

Als ik bijna ontwaak, krijg ik de volgende boodschap door:

"Hoe ver zijn we?"

(blijkbaar stel ik deze vraag aan iemand)

"Het gaat er niet om hoe ver we zijn.
Het gaat er alleen maar om DAT WE ZIJN.
Het gaat om het zijn.
Het zijn in de wereld.
En om niets anders."

(wat krijg ik een mooi antwoord!)

Vannochtend zet ik - even voor zevenen - de radio aan.
Het eerste nummer dat ik hoor, dat is het nummer van Metallica:
'Nothing else matters'

De eerste regel van dit nummer luidt als volgt:

"So close, nog matter how far..............."

Kan

Grote Beer dromenencyclopedie: 

Kan

Komt er een kan in je droom voor, dan symboliseert dit een stroom van ideeën, kennis of emoties.

Het kan zijn dat je je ziel blootlegt aan anderen en dat je aspecten van jezelf deelt die je voorheen voor jezelf hield.

Vorige week ging mijn wekker af.

Ik droomde dat mijn wekker een kan was.

Die dag ging ik winkelen in Emmen.

In een cadeau-winkel viel mijn oog op precies zo'n kan.

Ik vind bovenstaande betekenis ook heel bijzonder.

Een cadeautje!!

 

Gesloten afdeling

Ik droom dat ik weer in het psychiatrisch ziekenhuis ben, waar ik in 2001 werd opgenomen.
De cliënten lopen er in rondjes om een bloemperk, zoals in een besloten tuin die ik eerder in een zorginstelling gezien heb.
Ze hebben niet in de gaten dat er bezoek is.
Het is een vrouwengroep.
Deze mensen zijn niet 'anders' dan andere mensen.
Het kan iedereen overkomen.
Ze lachen en hebben vertrouwde onderonsjes.
Ik herken hen als precies dezelfde vrouwengroep als in 2001.
Ik schrik, dat zij hier nog steeds (of weer) verblijven.
Nu kom ik hier als verpleegkundige, en zal ik hier komen werken.
Het is op een opname-afdeling in Beilen.
Ik hoop dat ze mij nog kennen, maar ze zijn meer met elkaar bezig, merken het niet op.
Ik wil hen ook wel bedanken, dat ze mij tot steun waren in die tijd.
Het zijn hele krachtige vrouwen, die nu even wat extra steun nodig hebben.
Ze zijn vooral ook heel puur en eerlijk.
Ik krijg weer dat beklemmende gevoel: ben ik nu nog steeds patiënt?
Het beklemmende vooral, omdat je hiermee 'geen kant op kunt'.
Het is namelijk wél een gesloten afdeling, dus je bent afhankelijk van anderen.
Het speelt zich af in een slaapkamer van het ouderlijk huis, aan de kant van de tuin.
Nu blijkt er ook een klasgenote van vroeger in deze ruimte te verblijven.
Ze heeft zich afgezonderd in een hoekje, en ze doet niet mee.
Op de middelbare school had ze een hele nare, en vooral oneerlijke omgang met mij.
Ik kan helemaal niet tegen onrechtvaardigheid. Ze deed ook naar tegen anderen.
Het is nooit uitgepraat. Ik ben sterk vergevingsgezind, maar dit blijft een issue, en af en toe terugkeren in dromen. Dat komt omdat er nooit meer over gesproken is.
Dan weet je ook nooit de toedracht, en dan blijft ook het wantrouwen.
Ik probeer dan de oplossing van de zachte benadering, zodat de ander misschien gaat praten.
Want er zit natuurlijk een verhaal achter.
In de droom gebruik ik ook die benadering.
Ze zit daar heel triest in een hoekje, en dat doet mij denken aan één van mijn verjaardagen van vroeger. Alle kinderen deden vrolijk mee, terwijl zij triest met de barbies zat te spelen, die ik zojuist gekregen had. Ik vond het prima dat ze met mijn barbies speelde, maar ik werd er zo triest van dat ze zich zo buitengesloten voelde, en blijkbaar niet op haar gemak in de groep. Ik probeerde haar erbij te betrekken, maar dat lukte niet. Wel stelde ze de aandacht op prijs.
Dat was nu - in de droom - ook het geval.
Ze stelt de aandacht op prijs, maar het lukt haar niet om tot praten te komen.
Ze blijft opgesloten in haar eigen kokon.
Ik ben stomverbaasd dat ze na al die jaren nog steeds op de rem zit.
Eerst had ik de angst dat ik nog steeds op de gesloten afdeling zat.
Nu ontdek ik dat ik er zelf niet meer zit, maar zij en de andere dames wel.
Het lijkt op een vissenkom: dat zij in die vissenkom zwemt en ik zeg kom, ga mee de wereld in.
Dat ik denk dat ik haar zomaar mee kan nemen, en dan vergeet dat er glas tussen zit.
Dat het onmogelijk gaat.
Voor mijzelf is het een teken dat het achter mij ligt.
Anderzijds is het ook een behoorlijke confrontatie dat anderen 'er nog steeds in zitten'.
En dat ik niet de persoon ben die kan bewerkstelligen dat zij eruit kunnen komen.
Ook begrijp ik, dat het niet om de letterlijke opsluiting gaat, maar om het opgesloten zijn in bepaalde denkwijzen en denkbeelden. Dat je dat dus alleen zélf kunt veranderen.
Een confronterende gedachte.
Ik vind het moeilijk om de anderen achter mij te laten en alleen aan mezelf te denken.

Hoofd

Droom 8 - 9 december:

Ik droom dat ik een weg oversteek, met een levend hoofd in mijn handen.
Ik draag het hoofd heel zorgvuldig in mijn handen, en zorg er goed voor.
Het is ook nog wat bebloed bij de hals, en wellicht praat het hoofd tegen mij.
Het is niet eng.
Het is bij de brug, op de overgang tussen Wateringen en Kwintsheul.
In een ander fragment heb ik een knutselwerkje van Hugo in handen.
Het is een 'papieren hoofdje', gemaakt van een papieren boterhamzakje.
De hoeken zijn omgevouwen, en het gezicht is met zwarte verf op het papier getekend.
Het hoofdje is dus nog wat 'vierkant'.
Het gezichtje is vriendelijk.