Sloot

Het is nu eigenlijk alleen nog maar een droomfragment, wat ik mij herinner:

Zes kinderen in de basisschoolleeftijd, waaronder onze kinderen (dus uit de tijd dat ze nog op de basisschool zaten). Ze staan in rijtjes van drie, twee aan twee, dus parallel aan elkaar. Ze doen synchroon een eenvoudig dansje, waarmee een een paar pasjes naar rechts gaan, en daarna weer een paar pasjes naar links. Ze staan op de brug tegenover het bruggetje, dat achter het ouderlijk huis ligt. Het valt nu op dat deze brug (van de buurman) groter is dan de onze (er kunnen zelfs auto's over).
Er hangt een wat onrustige sfeer in de lucht, alsof er iets staat te gebeuren. De kinderen hebben dit verder niet in de gaten. Zij herhalen steeds de dansjes. Het gaat perfect synchroon.
Dan worden zij plotseling razendsnel gepasseerd door een kleine oudere man, gekleed in clownskostuum, hij doet denken aan Youp van 't Hek, en wellicht draagt hij ook een punthoedje met knopen, zoals je vroeger die clownspoppen ook wel had, daar doet het aan denken. De man vliegt als een tornado langs de kinderen heen. Het gaat zo snel, dat het net lijkt alsof het niet gebeurd is. Als de kinderen hun dansje beëindigen, schiet de man tegelijkertijd als een pijl uit de boog langs de kassen, langs de schuur van de buurman, en vlak naast de schuur komt hij in de sloot terecht. Dit is exact op hetzelfde moment als het stoppen van het dansje van de kinderen. Iedereen reageert verbaasd en geschokt, omdat niemand de man zo snel had opgemerkt, aangezien het zo heel snel ging. Men heeft het met de man te doen, maar dat is niet nodig. Hij redt zich wel.

Toets

Droom, die ik deze week droomde, en die ik zelf zeer hoopvol vind:

Ik moet een toets doen
Het gaat over 'spellen en Indonesisch eten'
Ook gaat het over het Hindoeisme en Boeddhisme
Over dat laatste maak ik mij geen zorgen
Je hoeft namelijk niet de feitjes ervan te weten, maar wel de sfeer waarin deze mensen leven
Voor mij is dat wel herkenbaar, en bijna gesneden koek
Ik voel mij daar wel zeker in
Ik ben echter niet geconcentreerd
Ik laat mij afleiden door mensen om mij heen, die al klaar zijn met de toets
Daarom besluit ik 'voor de herkansing' te gaan
Dat is helemaal niets voor mij!
Normaal gesproken zet ik 'alles op alles', soms ook ten koste van mezelf
Echter nu zeg ik gewoon nee hoor, het lukt nu niet, volgende keer beter
Ik sta er zelf ook verbaasd van, dat ik deze beslissing zo resoluut maak
De docente is echter geirriteerd
Ze had deze toets speciaal voor mij moeten uitstellen 'omdat de batterij van mijn telefoon opgeladen moest worden', en nu haak ik ook nog af, nou, dat is niet de bedoeling!
Ik zeg, dat nu blijkt dat ik een afspraak bij de tandarts heb
De docente zegt dat ik dat dan toch wel had kunnen weten
Ik zeg dat mijn moeder de afspraak had gemaakt en dat ik het zelf niet wist
Blijkbaar ben ik dus een middelbare scholier

Dochtertje

Het is een hele duidelijke droom
Ik ben weer bij de volkstuintjes, aan de slootkant, op het erf van mijn vader
Dit is een vertrouwde plek, die gedurende mijn leven nu en dan terugkeert in dromen
Ik heb veel met deze plek, voel veel bij deze plek
Even verderop was vroeger 'de brandstapel', waar mijn vader het tuinafval verbrandde
Dat was in de jaren '70 heel gewoon
Ik droom dat we onder de luifel staan, maar de luifel is dus ter hoogte van de volkstuintjes
De luifel was vroeger de plek waaronder de tomaten in kistjes op de schuit werden geladen
De tomaten werden in die tijd per schuit naar de veiling gebracht
Het kan ook wel zijn dat we in een grote schuur staan
Het valt op dat het een hele schone, frisse, nieuwe schuur is
Ik ruik het verse hout nog, en de deuren zijn van prachtig nieuw hout
Het is een belangrijk gegeven dat de deuren heel soepel open en dicht gaan
Dat is voor mij prettig en vertrouwd
Er is een feestje geweest, en we mogen de hapjes mee naar huis nemen
Ik ga boven kijken welke hapjes ik heb uitgekozen
Het ziet eruit als een kerstmaaltijd, met veel glitters en slingers
Grote tafels met hapjes, kerstslingers en ballen, alles schittert
Ik kan er zo een foto van maken, maar ik doe het niet
Het blijkt het trouwfeest van de ouders van mijn vriendinnetje te zijn, in de Kastanjehof
Ik voel me daar wel en niet op mijn gemak
Er is hier verder nu niemand aanwezig, en dat voelt ook wel raar
Ik besluit de hapjes toch maar niet mee te nemen
Er hangt ook nog hippiekleding van mij
Die neem ik wel mee, want daar ben ik zuinig op (hippie-jurken)
Plotseling bemerk ik een kleine baby tussen de hippie-jurken
Tot mijn schrik ontdek ik dat het mijn eigen dochter blijkt te zijn!
Ik ben helemaal verbaasd: een DERDE kind?
Dat had ik nooit van mezelf gedacht
Maar het gaat supergoed met dit meisje, en ze is heel vrolijk en goedlachs
Ze zit op mijn arm, in haar slaapzakje
Ik schrik, want ik had haar niet goed vast, omdat ik dacht dat ik alleen maar kleding bij me had
Maar het maakt allemaal niets uit, ze is heel vertrouwd, het is heel mooi
Er staan dorpsgenoten bij mij, en het is de afspraak dat ze mijn dochter even meenemen
Ze zou een ochtend bij hen op bezoek komen
Ik vind het prima, ben heel relaxed, voel me zelf ook prima, bevalling is goed gegaan
In de eerste instantie ga ik akkoord
Het meisje is nu plotseling al een peuter, en zit ongedwongen op de grond
Echter, dan bedenk ik mij, omdat ze toch nog maar net geboren is
Ik leg uit dat ik hun natuurlijk helemaal vertrouw, maar dat ik het eerst toch nog niet wil
Ik wil haar nog niet uit handen geven, omdat ze nog maar zo kort geleden geboren is
De anderen (het is een moeder en een dochter) reageren verbaasd, maar begrijpen het natuurlijk
Wel zeggen ze dat ik het kind gerust aan hun kan overlaten
Ja, zeg ik, maar jij bent nog zo jong (ik bedoel de dochter, zij is een jaar of 15)
Ze gaan immers wel de brug over, naar het huis van Flip
Dat vind ik dan toch wel een beetje griezelig
Vandaar
Ze vinden het prima dat ik mijn kindje eerst toch nog bij mij wil houden