Gisteren droomde ik, dat ik aan Hessel om een 'troostdoekje' vroeg. Ook droomde ik, dat ik weer naar de psychiatrische inrichting moest, en niet begreep waarom, omdat ik niet ziek was. Mensen konden hier ook geen antwoord op geven; ik moest er gewoon naartoe.
Vannacht droomde ik, dat ik op een groot huis moest passen, van een collega. De telefoon ging. Ik wist eerst niet hoe ik moest oppakken. Ik nam op met de naam van mijn collega, maar deze haalde ik door elkaar met een andere naam. Daar schaamde ik mij erg voor. De collega was uit met haar man, maar ze kon dit ook horen. Ik dacht nou, ze zal wel denken, wat raar dat ze mijn naam niet meer weet.
Later ontdekte ik, dat het huis een hele grote serre had, met daarachter een diepe tuin, zoals vroeger thuis bij mijn vriendinnetje die verder weg woonde. In de serre stond een grote rieten tafel met rieten stoelen, waar het gezin met zijn zessen kon zitten. Alles stond keurig recht. Schilderijen keurig recht aan de wand. Tuin netjes aangeharkt. Wellicht speelde er ook een hond in de tuin.
Het bleek dat ik op een baby moest passen, maar dat wist ik helemaal niet. Echter, ik had al uitermate goed voor dit meisje gezorgd, dus ik hoefde mij totaal geen zorgen te maken. Ze waren ontzettend blij met mijn zorg, omdat ik dit deed op een manier die zij niet konden, en in die zin was ik echt van toegevoegde waarde. Ze hadden mij nodig. Wijze inzichten, zonder dat ik hen dit oplegde.
Toen bleek het mijn vriendin te zijn, en ze moesten hals over kop naar Schiphol, met de baby in de reiswieg. Het was zo'n rieten reiswieg. Ik nam direct met haar de praktische dingen door: speentje, flesje, rammelaar, schone luier. Ze vond dit rustmoment wel prettig, en kreeg toen weer overzicht.
Het zou helemaal goed komen.
Datgene wat ik in mijn boeken schrijf, dat deed ik nu in een voordracht, aan een grote groep mensen. Ook de plannetjes in mijn hoofd werden in de droom 'concreet'. Ik hield een betoog over 'een verhaal', en ik zei 'dat iedereen wel een verhaal te vertellen heeft, van welke aard ook'. Ik maakte het heel laagdrempelig en voor mezelf ook overzichtelijk en klein. Ik zei nou, als je je verhaal wilt vertellen, en je hebt daar hulp bij nodig, dan weet je mij te vinden. Ik kan je daarbij helpen tegen een bepaald tarief, dat ik niet al te hoog wil maken............
Vannacht droomde ik, dat ik op een groot huis moest passen, van een collega. De telefoon ging. Ik wist eerst niet hoe ik moest oppakken. Ik nam op met de naam van mijn collega, maar deze haalde ik door elkaar met een andere naam. Daar schaamde ik mij erg voor. De collega was uit met haar man, maar ze kon dit ook horen. Ik dacht nou, ze zal wel denken, wat raar dat ze mijn naam niet meer weet.
Later ontdekte ik, dat het huis een hele grote serre had, met daarachter een diepe tuin, zoals vroeger thuis bij mijn vriendinnetje die verder weg woonde. In de serre stond een grote rieten tafel met rieten stoelen, waar het gezin met zijn zessen kon zitten. Alles stond keurig recht. Schilderijen keurig recht aan de wand. Tuin netjes aangeharkt. Wellicht speelde er ook een hond in de tuin.
Het bleek dat ik op een baby moest passen, maar dat wist ik helemaal niet. Echter, ik had al uitermate goed voor dit meisje gezorgd, dus ik hoefde mij totaal geen zorgen te maken. Ze waren ontzettend blij met mijn zorg, omdat ik dit deed op een manier die zij niet konden, en in die zin was ik echt van toegevoegde waarde. Ze hadden mij nodig. Wijze inzichten, zonder dat ik hen dit oplegde.
Toen bleek het mijn vriendin te zijn, en ze moesten hals over kop naar Schiphol, met de baby in de reiswieg. Het was zo'n rieten reiswieg. Ik nam direct met haar de praktische dingen door: speentje, flesje, rammelaar, schone luier. Ze vond dit rustmoment wel prettig, en kreeg toen weer overzicht.
Het zou helemaal goed komen.
Datgene wat ik in mijn boeken schrijf, dat deed ik nu in een voordracht, aan een grote groep mensen. Ook de plannetjes in mijn hoofd werden in de droom 'concreet'. Ik hield een betoog over 'een verhaal', en ik zei 'dat iedereen wel een verhaal te vertellen heeft, van welke aard ook'. Ik maakte het heel laagdrempelig en voor mezelf ook overzichtelijk en klein. Ik zei nou, als je je verhaal wilt vertellen, en je hebt daar hulp bij nodig, dan weet je mij te vinden. Ik kan je daarbij helpen tegen een bepaald tarief, dat ik niet al te hoog wil maken............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten