Kamer

Van deze droom kan ik mij alleen een fragment herinneren. Ik was aanwezig in de kamer van een jonge vrouw die overleden was. De kamer was heel sfeervol ingericht. De kamer werd in gebruik genomen door de familie, als ode aan de vrouw, en werd elke dag schoon gehouden. Dit vond men belangrijk, zodat de kamer 'er nog altijd bij zou horen', en niet in de vergetelheid zou raken. De kamer maakte onderdeel uit van een groot complex, wellicht een vakantiepark. Aangrenzend waren veel grote ruimtes, waar de gasten de maaltijd gebruikten, en er was van allerlei soorten voedsel voorzien. Ik vond het daar maar druk, en trok mij het liefste terug op de kamer van de vrouw. Dit was niet eng ofzo, maar heel gewoon. Ik moest nog wel een tijdje 'bij de familie' blijven, en wachten op een geschikt moment, dat het toegestaan was om mij ongestoord terug te trekken op de kamer. Maar het liefst ging ik er meteen naartoe. Ik was ook wel in het ouderlijk huis van de vrouw, en zat dan bij de familie in de serre. De moeder vertelde hoe ze om beurten naar de kamer gingen, om deze schoon te maken en op te ruimen, en dat het schoonmaken en opruimen een heel fijn rustig gevoel gaf. Ze gebaarde mij dat ik naar de kamer kon gaan, en dat niemand dat zou merken. Ik aarzelde nog wel iets, omdat ik de overleden vrouw niet gekend had, en niet wist of ik hier zomaar naartoe mocht gaan. Maar de moeder zei dat de vrouw het juist fijn zou hebben gevonden. Toen ik de kamer betrad, begon ik meteen met opruimen en schoonmaken, omdat dit een prettig gevoel gaf. Ik ging al gauw helemaal op in het schoonmaken, en had ook het gevoel dat ik heel goed afgestemd was. Het bracht mij in een bepaalde sfeer, en er was een zachte, vriendelijke omgeving. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik ook bladeren in allerlei kleuren opveegde, evenals zwarte aarde, en dat verbaasde mij, omdat de kamer zich niet buiten bevond. Toen bleek, dat de kamer op een terras gebouwd was, en dat de kamer ook gedeeltelijk in de buitenlucht was, met hier en daar openingen in het dak. Het was op een overdekt terras zogezegd. De jonge vrouw had hier geen kou gevat (waar ik eerder wel bezorgd om was geweest, maar nu was ik gerustgesteld). De kamer grensde namelijk aan zee, met een blank strand ertussen, aan zee. De temperatuur was zeer aangenaam warm. Het contact met 'buiten' maakte, dat er contact mogelijk was met de overleden vrouw, die heel tevreden op het tafereel neerkeek. De aarde met bladeren lag loodrecht onder een kleine opening in het glazen dak. Dit was de rechtstreekse verbinding met de overleden vrouw.