Samen met Amber en Hugo zit ik in de trein, en we komen aan in Zwolle.
Amber en Hugo lopen richting de deur, en ik pak onze spullen nog even bij elkaar. Dat duurt echter langer dan de bedoeling was. Ik blijf erin steken, en ik begrijp zelf ook niet waarom. Het is een kwestie van het oppakken van een paar stevige donderblauwe rugzakken, die propvol zitten, maar erg solide en stevig en volledig ingepakt zijn. Er is aan alles gedacht, tot het kleinste dingetje, en er zit niets teveel of te weinig in. Het is alleen nog een kwestie van oppakken en meenemen naar de deur.
Dat blijkt toch ingewikkelder dan ik dacht. Amber en Hugo wachten ontspannen bij de deur.
Op het bagagerek ligt een portemonnee. Ik weet bijna zeker dat het de portemonnee van Hugo is. Het is niets voor hem, om de portemonnee daar zo te laten liggen, en dan ook nog half op het bagagerek, zodat ie er elk moment af kan vallen. Eigenlijk wil ik aan een man vragen of de portemonnee soms van hem is, want stel je voor dat het toch niet de portemonnee van Hugo is! Echter, ik besef dat er geen tijd meer is om het aan de man te vragen (een man met donker haar en een lange regenjas, verzonken in een krant, zittend bij het raam). Stel je voor dat het niet de portemonnee van Hugo blijkt te zijn, dan kan ik deze altijd nog afgeven bij het NS-personeel. Dan komt ie alsnog retour bij de man. Geen enkel probleem. Ik blijf dus bij mijn besluit, en neem de portemonnee mee.
Echter; ik ben te laat! De deuren sluiten weer, en Amber en Hugo zijn al uitgestapt. Ze wachten ontspannen in een luxe stationsrestauratie, maken zich helemaal niet druk, hebben lol samen.
De trein rijdt verder, en ik bedenk vliegensvlug hoe ik nu alsnog in Zwolle terug kan keren.
Er zitten ook voordelen aan deze situatie, want nu kan ik op gemak 'de dossiers' nog even doornemen. Die dossiers zijn de verhalen van Amber en Hugo, en hoe wij tot nu toe de opvoeding hebben vormgegeven. Het is prettig om dit zonder hen even door te nemen in een rustige treincoupé, want dat geeft de nodige afstand. Echter, mijn klus zit er gauw op, want de dossiers zien er pico bello uit, niets meer aan doen, zou ik zo zeggen. Het levert een uitermate tevreden gevoel op.
Op de één of andere manier zijn we alweer heel snel herenigd, en zitten we met zijn drietjes in de luxe wachtruimte. Amber en Hugo hebben nauwelijks gemerkt dat ik binnen kwam.
We maken plannetjes voor deze dag. Het is een zonnige dag. Het lijkt ook wel heel sterk alsof we in het buitenland zijn. Hessel is er niet bij.
Als 'afsluiting' ben ik bezig met een heel mooi handwerkje, dat eigenlijk al helemaal kant en klaar is.
Het is door iemand anders gemaakt, volgens een soort bouwpakket, met allemaal kleurtjes, hele nieuwe stoffen. Dat vind ik niet zo creatief, maar wel zo gemakkelijk, en dat laatste vind ik nu even belangrijker. Ik krijg het handwerkje van een oudere vrouw overhandigd, en ik moet alleen nog even twee afwerken, met keurige witte grote steken, precies zoals ik het met handwerken geleerd heb. Ik vind het erg prettig om hiermee bezig te zijn. Het geeft een voldaan gevoel.
Amber en Hugo lopen richting de deur, en ik pak onze spullen nog even bij elkaar. Dat duurt echter langer dan de bedoeling was. Ik blijf erin steken, en ik begrijp zelf ook niet waarom. Het is een kwestie van het oppakken van een paar stevige donderblauwe rugzakken, die propvol zitten, maar erg solide en stevig en volledig ingepakt zijn. Er is aan alles gedacht, tot het kleinste dingetje, en er zit niets teveel of te weinig in. Het is alleen nog een kwestie van oppakken en meenemen naar de deur.
Dat blijkt toch ingewikkelder dan ik dacht. Amber en Hugo wachten ontspannen bij de deur.
Op het bagagerek ligt een portemonnee. Ik weet bijna zeker dat het de portemonnee van Hugo is. Het is niets voor hem, om de portemonnee daar zo te laten liggen, en dan ook nog half op het bagagerek, zodat ie er elk moment af kan vallen. Eigenlijk wil ik aan een man vragen of de portemonnee soms van hem is, want stel je voor dat het toch niet de portemonnee van Hugo is! Echter, ik besef dat er geen tijd meer is om het aan de man te vragen (een man met donker haar en een lange regenjas, verzonken in een krant, zittend bij het raam). Stel je voor dat het niet de portemonnee van Hugo blijkt te zijn, dan kan ik deze altijd nog afgeven bij het NS-personeel. Dan komt ie alsnog retour bij de man. Geen enkel probleem. Ik blijf dus bij mijn besluit, en neem de portemonnee mee.
Echter; ik ben te laat! De deuren sluiten weer, en Amber en Hugo zijn al uitgestapt. Ze wachten ontspannen in een luxe stationsrestauratie, maken zich helemaal niet druk, hebben lol samen.
De trein rijdt verder, en ik bedenk vliegensvlug hoe ik nu alsnog in Zwolle terug kan keren.
Er zitten ook voordelen aan deze situatie, want nu kan ik op gemak 'de dossiers' nog even doornemen. Die dossiers zijn de verhalen van Amber en Hugo, en hoe wij tot nu toe de opvoeding hebben vormgegeven. Het is prettig om dit zonder hen even door te nemen in een rustige treincoupé, want dat geeft de nodige afstand. Echter, mijn klus zit er gauw op, want de dossiers zien er pico bello uit, niets meer aan doen, zou ik zo zeggen. Het levert een uitermate tevreden gevoel op.
Op de één of andere manier zijn we alweer heel snel herenigd, en zitten we met zijn drietjes in de luxe wachtruimte. Amber en Hugo hebben nauwelijks gemerkt dat ik binnen kwam.
We maken plannetjes voor deze dag. Het is een zonnige dag. Het lijkt ook wel heel sterk alsof we in het buitenland zijn. Hessel is er niet bij.
Als 'afsluiting' ben ik bezig met een heel mooi handwerkje, dat eigenlijk al helemaal kant en klaar is.
Het is door iemand anders gemaakt, volgens een soort bouwpakket, met allemaal kleurtjes, hele nieuwe stoffen. Dat vind ik niet zo creatief, maar wel zo gemakkelijk, en dat laatste vind ik nu even belangrijker. Ik krijg het handwerkje van een oudere vrouw overhandigd, en ik moet alleen nog even twee afwerken, met keurige witte grote steken, precies zoals ik het met handwerken geleerd heb. Ik vind het erg prettig om hiermee bezig te zijn. Het geeft een voldaan gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten