Er liep een moeder met een dochter op het schoolplein van mijn kleuterschool van vroeger. Het meisje was veel te groot voor de kleuterschool. Ze zat al zo´n beetje in de tweede klas. Ze droeg een grijs kort jurkje met een werkje en een wit kraagje. Ze klampte zich heel angstig aan haar moeder vast, en moest voortdurend huilen. Ze was helemaal overstuur. De moeder zei dat ze best met de andere kinderen kon spelen. Die renden om de moeder met het meisje heen. Ze moesten wel een weg oversteken. Maar dat ging allemaal goed. Ze wisten dat ze moesten oppassen. Ze staken de weg over en weer terug. Dat herhaalde zich een paar keer. De weg was geflankeerd met dikke strepen, zoals op een kaart. Zo wisten de automobilisten dat hier kinderen overstaken.
Het kind wou absoluut niet met de andere kinderen spelen, en klampte zich nog meer aan de moeder vast. De oma van het kind kwam resoluut het schoolplein op lopen. Ze was klein van postuur, beetje dik, buik vooruit, geblondeerd kort haar, grote mond.: De oma zei tegen de dochter: "Zo komt het niet goed. Je moet ook eens dingen aandurven."
De moeder was een stille, rustig vrouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten