In de droom was ik 'in de hemel' en dat was eigenlijk best wel heel gewoon. Ik liep er rond alsof ik er al jaren woonde. Het zag eruit als een gewoon woonhuis: een groot landhuis met allerlei kamers waar mensen in woonden. Leek ook wel op een commune. Het voelde vooral heel veilig. Alles wat in het 'gewone leven' juist ingewikkeld is, was hier juist uitermate vanzelfsprekend. Liep ik eerst achter op anderen, nu was ik juist degene die alles meteen begreep en vatte, dat de omgeving resoneerde. Want ik was immers weer 'thuis', waar alles heel vanzelfsprekend was.In een ander fragment reed ik op de snelweg, toen ik in één keer 'onder een groep paarden' reed. Dat was wel even overwhelming. Maar de paarden waren enorm rustig, straalden een grote rust uit, hadden het juist heel goed voor met 'ons mensen'. Die boodschap had ik meteen in de gaten. Dus ik bleef rustig doorrijden, en dat was ook het beste wat ik kon doen. De paarden leken ook wel op giraffes. Een mooie droom!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten