In de droom was ons huis overhoop gehaald. Het was de doorgangsroute voor anderen. Wij hadden geen privacy. Er lagen allemaal spullen van anderen. Het was voor mij heel onoverzichtelijk om mijn eigen gang te gaan. Ik was mijn mobiel en sleutels kwijt, en wist niet hoe laat ik moest beginnen op het werk. Overal liepen kinderen, zelfs in mijn fietstas, aan elke kant een kind. Ik werd er onrustig en bezorgd van. Moest ik om 10 uur beginnen op het werk? Ik wist het niet. Ik deed vooral mijn best om overzicht te krijgen, en op tijd te komen.
In de droom had Hugo griep. Zijn vrienden kwamen hem bezoeken. Ze waren in het Esdal College in Emmen. We kregen het bericht dat mijn oom in alle vroegte rustig was overleden.
Ik was op Augustinus of Nederland 3 en liep steeds af en aan naar verschillende ruimtes boven en beneden. Het was ook wel een soort verjaardag. Alles was raar en vreemd en onwennig. Ik wilde het steeds in het gareel brengen. Ik zag continu mensen in vreemde uitdossen die mij af en aan aankeken, maar niet echt in contact met mij kwamen. Toen ik niet meer mijn best deed om het te vertalen naar 'wereldse normen', was het in een keer heel gewoon en hoefde ik alleen maar te observeren. Het was ook wel zoals de Zevende Hemel, studentenflat.
Ik was in de kamer van mijn vriendje van vroeger. Wilde hier gaan opruimen, maar wist niet waar te beginnen. Ik zag even zijn bovenbed. Dat was heel bijzonder. Het was een heilige plek. Alles was wit beschilderd. Ik zag de verf nog op het rieten plafond. Het was heel fijn om hier te zijn. Een plek van rust. Waar je altijd naartoe terug kan.
Ik was in de kamer van een jonge collega. Ik kon niet naar binnen, omdat de deur bijna tot op het plafond was gevuld met matrassen. Ik vond dat maar raar, maar maakte er verder geen probleem van. Het was ook wel de kamer van mijn vriendje van vroeger.
Ik zei tegen mijn oom dat mijn tante kattig doet omdat ze eigenlijk heel kwetsbaar is. Mijn oom keek mij aan alsof hij water zag branden. Zo had hij er nog nooit naar gekeken!
In de droom was mijn moeder heel actief in contact met de mensen op Augustinus/Ned 3. Ze had mij nodig om in contact te komen met deze mensen. Het gaf mij voldoening dat ik haar hierin kon ondersteunen. Dat kostte mij geen moeite. Het ging gewoon vanzelf. Ik had niet eens in de gaten dat ik bezig was haar te helpen.
Ieder mens had zijn eigen verhaal. Dat werd uitgedrukt op goudkleurige platen. Het waren platen met tekeningen, foto's, teksten. Net hoe de mensen het wilden uitdrukken. Ieder leverde een plaat in van zijn of haar leven. Dat klinkt beladen, maar dat was het helemaal niet. Het was heel gewoon, vanzelfsprekend, ontspannen, vrolijk. Nu was het duidelijk in Nederland 3, de donkerte van het vertrek, de ruimte waar de bar stond, tussen podium en halletje bij de ingang. Ik stond daar als een soort gastvrouw, en kreeg alle platen in ontvangst. Daar had ik niet op gerekend: dat was echt een verrassing! Wow, zei ik.....ik heb een grote zolder....daar kan ik de platen ophangen! Een van de mensen vond het wel even lastig om haar plaat af te staan: "Niet verkopen hoor!", zei ze. Nee, ik garandeer je dat ik dat natuurlijk echt niet zal doen.
Prachtige droom!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten