Toets

Ik moet een toets doen, denk een rekentoets, maar weet niet zeker.
De droom die vaker terugkeert: dat ik niet alle antwoorden weet, dat ik er te lang en te uitgebreid over doe, dat ik het lang niet af krijg, dat ik de antwoorden best had kunnen weten als ik ervoor geleerd had, dat ik van tevoren niet wist dat ik deze toets zou krijgen, dat als ik dat had geweten, ik mij wel goed had voorbereid en dan dus de toets gewoon gehaald had.

Per vraag brandt er een lichtje in een kastje, zoals het kastje in het fietsenhokje in Hoek van Holland, waar je fietssleuteltjes uit kon halen. In de droom is dit een soort ouderwetse radio, met inpluggen, en een DJ, die mij helpt / stimuleert met het maken van de toets. Hij zegt dat ik het wel kan, en dat het gewoon een kwestie is van de toets afmaken. Ik weet niet of ik zijn aanwezigheid wel op prijs stel. Hij is vriendelijk, maar ook opdringerig. Tussendoor probeer ik naar de zolderverdieping van een nieuwer huis te lopen, maar ik word steeds onderbroken, omdat ik weer een vraag van de toets moet beantwoorden.

Ik kijk er heel nuchter tegenaan, en heb in de gaten dat ik droom, dat ik dus de toets helemaal niet af hoef te maken, dat het weer hetzelfde liedje is: ik beeld mij in dat de toets af moet, dat er van alles vanaf hangt, maar straks word ik wakker, en weet ik dat het gewoon maar een droom is, en dat niets moet, dus waarom zou het dan nu wel moeten, ik weet heus wel dat het maar een droom is, maar de DJ blijft maar aandringen, en daar ben ik toch gevoelig voor, en ik sta er dus wat halfslachtig in.

Ook krijg ik de opdracht om gekleurde kralen op te ruimen. Deze zijn gevallen op de vloer van de benedenverdieping. De vloer is van linoleum. De kralen liggen overal verspreid. Het zijn grote en kleine kralen, en twee soorten: van hout en van plastic. De houten kralen zijn een herinnering aan mijn kleutertijd. Toen vond ik al die kleuren zo mooi. Het kralen opruimen is geen probleem. Dat ga ik straks even doen. De kinderen hebben de kralen laten vallen. Kan gebeuren. Het zijn niet onze kinderen.