In de droom had ik een nieuwe baan, ergens in de buurt waar Irene woont, dus Noord-Holland. Ik was al verbaasd, want hoe moest ik dat dan doen met reistijd, dat was toch veel te ver reizen? Maar blijkbaar had ik in mijn enthousiasme besloten de baan wel te nemen, en wellicht had er iemand naast mij gezeten, die bewondering voor mij had uitgesproken, had gezegd wij hebben jou echt nodig voor deze baan, want daar ben ik ook wel gevoelig voor. Dat ik toen de randvoorwaarden even vergeten was, en dat het logistiek ook niet zo handig was, zo ver weg.
Ik liep in de hal van het grote kantoorgebouw, en deze leek op het gebouw van Icare. Het was ook wel een soort eiland, met gesteente, een beetje zoals Curacao, mensen met een geheel eigen cultuur. De ruimte in de hal had een ovale vorm, maar niet strak ovaal, beetje grillig, met gesteente en begroeiing, ook wel wat woestijnachtig, wel echt een eiland gevoel, het idee de zee in de buurt te hebben, zonnetje, strakblauwe lucht, meeuwen.
Er liepen veel mensen door elkaar, iedereen was druk in gesprek, ik ook, ik liep van de ene ruimte naar de andere, van de hal naar zijkamertjes. In een van die zijkamertjes trof ik een nieuwe collega. Ik stelde mij voor, en ik vroeg of hij 'een HR' was. Ik zei, dat ik dan veel aan hem zou kunnen gaan hebben. Wilde zogezegd een opening bieden tot een goede samenwerking. Hij reageerde er niet op. Het was een kleine man met krulletjes. Beetje schichtig, springerig type. Later zocht hij mij op in de menigte. Hij zei 'dat het zo niet werkt'. Het was blijkbaar helemaal niet de bedoeling dat wij zouden samenwerken, hij zat er niet op te wachten. Nou ja, dan niet, dacht ik bij mezelf. Ik vond het toch al geen sympathieke man. Er werd kenbaar gemaakt, dat ik 'toch helemaal niets van die HR-wereld wist'. Dat klopt, dacht ik bij mezelf. Maar jullie kunnen op een andere manier wel heel veel aan mij hebben. Maar zo niet, ook prima hoor. Ik ben niet met deze baan getrouwd.
Het was wel een 'wake-up-call'. Wat deed ik hier, zo ver van huis, en waarom was ik in zo'n soort werkomgeving verzeild geraakt, die helemaal niet bij mij paste? Kon ik het nog terugdraaien?
Ik zat op de bank, de was te vouwen. Ik deed de was in een rode wasmand. Hugo gooide water uit een vaas in de wasmand. Ik zei 'Hugo, niet doen!' Maar het maakte mij ook niet zoveel uit. Er kwam een laagje water in de wasmand, nog net niet bij de gaten in de wasmand. Als ik de wasmand rechtop hield, kon ik deze zo naar de keuken brengen en legen. Ik had verwacht dat ik veel water zou morsen, maar dat was niet het geval.
Ik liep in de hal van het grote kantoorgebouw, en deze leek op het gebouw van Icare. Het was ook wel een soort eiland, met gesteente, een beetje zoals Curacao, mensen met een geheel eigen cultuur. De ruimte in de hal had een ovale vorm, maar niet strak ovaal, beetje grillig, met gesteente en begroeiing, ook wel wat woestijnachtig, wel echt een eiland gevoel, het idee de zee in de buurt te hebben, zonnetje, strakblauwe lucht, meeuwen.
Er liepen veel mensen door elkaar, iedereen was druk in gesprek, ik ook, ik liep van de ene ruimte naar de andere, van de hal naar zijkamertjes. In een van die zijkamertjes trof ik een nieuwe collega. Ik stelde mij voor, en ik vroeg of hij 'een HR' was. Ik zei, dat ik dan veel aan hem zou kunnen gaan hebben. Wilde zogezegd een opening bieden tot een goede samenwerking. Hij reageerde er niet op. Het was een kleine man met krulletjes. Beetje schichtig, springerig type. Later zocht hij mij op in de menigte. Hij zei 'dat het zo niet werkt'. Het was blijkbaar helemaal niet de bedoeling dat wij zouden samenwerken, hij zat er niet op te wachten. Nou ja, dan niet, dacht ik bij mezelf. Ik vond het toch al geen sympathieke man. Er werd kenbaar gemaakt, dat ik 'toch helemaal niets van die HR-wereld wist'. Dat klopt, dacht ik bij mezelf. Maar jullie kunnen op een andere manier wel heel veel aan mij hebben. Maar zo niet, ook prima hoor. Ik ben niet met deze baan getrouwd.
Het was wel een 'wake-up-call'. Wat deed ik hier, zo ver van huis, en waarom was ik in zo'n soort werkomgeving verzeild geraakt, die helemaal niet bij mij paste? Kon ik het nog terugdraaien?
Ik zat op de bank, de was te vouwen. Ik deed de was in een rode wasmand. Hugo gooide water uit een vaas in de wasmand. Ik zei 'Hugo, niet doen!' Maar het maakte mij ook niet zoveel uit. Er kwam een laagje water in de wasmand, nog net niet bij de gaten in de wasmand. Als ik de wasmand rechtop hield, kon ik deze zo naar de keuken brengen en legen. Ik had verwacht dat ik veel water zou morsen, maar dat was niet het geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten