donderdag 22 november 2018

Magie

In de droom bleken wij naast een woonhuis te wonen, waar het jongste zoontje een Disney-kamer had. Als je bij ons uit het raam keek, dan zag je bij het jongetje een levensgrote wand met Disney-figuren. Het stelde een sterrenhemel voor, en ik beeldde mij in dat het jongetje vast wel heerlijk zou slapen onder die Disney-hemel. Dat zou hem vast elke nacht rust en vertrouwen geven. Ik werd helemaal blij voor hem.

Ik zei tegen Hessel, dat ik dat nog niet eerder gezien had. Ja, Hessel had het wel eerder gezien. Maar het was niet het huis van de buren, maar de bibliotheek. Hessel zei "Wij hebben het geluk, dat we naast de bibliotheek wonen". Ik keek nu 365 graden rond. Het was een beetje een ruimte zoals in het ziekenhuis in Emmen, met veel licht en lucht en ruimte. Nu zag ik inderdaad door de ramen overal kleine en grote Disney-figuren. Het was allemaal keurig verzorgd.

Deze week droomde ik, dat ik gehandicapt was (ik was de hele dag druk aan de studie geweest voor EHBO). Ik betrad een woning op het strand. Deze woning was mij - vanwege mijn handicap - speciaal toegezen. Ik was er dolblij mee, en ging uitermate positief om met mijn handicap. Ik moest bijvoorbeeld wel lachen om de wand van de bar (het leek een beetje op een strandtent). Deze was helemaal versleten, en dat kwam vast door de rolstoelen, die er steeds tegenaan geknald waren.

Ik had helemaal niet mee gekregen dat ik gehandicapt was geraakt. Ik zat in een rolstoel, en wilde even uitproberen of het wel waar was. Ik dacht dat ik mijn benen bijna niet kon bewegen (dat was mij blijkbaar verteld). Maar het bleek, dat ik prima kon opstaan, op zich ook wel stabiel stond, maar nog niet op mijn rechter been. Het viel mij alles mee. Er was in de droom niets te merken aan teleurstelling rondom het gehandicapt zijn. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten