Zee

Met een groep mensen ging ik zwemmen in de zee. Het was nacht. Ik vond het eigenlijk ook maar gevaarlijk, maar schijnbaar kon er niets gebeuren. Het was ook wel heerlijk om in het koude water te zwemmen. Wellicht droeg ik ook een surfpak. De heenweg ging het prima. Het kan ook wel zijn, dat ik alleen maar onder water zwom. Zodoende voelde ik mij net een vis. Ik vond het fascinerend, dat leven onder water. Het was mooi ruimtelijk en golvend. Ik had helemaal niet de indruk dat je hier geen zuurstof kreeg, als je hier langer verbleef. Het was er afwisselend donker en licht. Ook wel mysterieus, maar ik wilde het graag verkennen. Wellicht was het ook zoals de tocht Den Helder Texel. Dat betekende, dat we op het strand van Texel arriveerden. Echter, we moesten ook weer terug zwemmen. De meeste mensen hadden hun krachten al verspeeld, en ik eigenlijk ook. Toch gingen we vol goede moed de terugweg zwemmen.

Halverwege was er de mogelijkheid om al uit de zee te stappen. Via een smal weggetje kon je de duinen op klimmen, en zo terug lopen naar Den Helder. Je moest via een hekje - zoals in een zwembad - uit de zee klimmen, en bij dat hekje lag je kleding klaar. Ik moest even zoeken, het lag allemaal door elkaar, maar uiteindelijk lukte het, en was ik zo weer aangekleed. Ik was nu wel erg trots dat ik het gedaan had. Een saamhorigheidsgevoel. Ik appte Irene. Blijkbaar deed zij ook mee.
Zij zou ook de kortere weg nemen, en was nog aan het zwemmen.

Even later was ik met een vriend van Amber (een vriend van Buitenkunst, uit Amsterdam) in een kroeg in Noord-Holland. De bar liep rond af, en ik keek of ik er nog bekenden zag zitten. De vriend organiseerde een feestje met meisjes in bikini. Het was de bedoeling dat ik met hem naar Texel af zou reizen. Ik vond het allemaal wat teveel worden, had mijn portie wel weer even gehad. Ik wou het dus even aan hem afzeggen, hoopte niet dat hij dat vervelend zou vinden.