Het is alleen een fragment, dat ik mij herinner. Ik loop ergens in een gang, in een instelling. Daar kom ik een man tegen, klein van postuur, zonder haar, met vriendelijke ogen. Hij kijkt mij doordringend aan, alsof hij mij kent. Ik ken hem niet. Hij blijkt 'mijn opa' te zijn. Doet een beetje denken aan onze huisarts. Een vlotte man. Beetje grappig ook.
De man draagt een maatpak, maar eigenlijk op een manier van 'ik ben wel in pak, maar het hoeft voor mij ook niet zo nodig'. De broek en het jasje hangen er wat slobberig bij, beige van kleur. De witte blouse steekt wat uit. Normaal gesproken zou je zeggen 'slordig', maar het past bij deze man.
Het is in de gang van een ziekenhuis wellicht, zoals je ook wel in films ziet. Dat er ook steeds andere mensen voorbij lopen. Ik merk de man eigenlijk niet zo op, terwijl hij wel mijn aandacht probeert te vangen. Wellicht heb ik ook haast, loop ik snel door, tikt hij mij op de schouders van heee, ik ben je opa. Maar ik heb helaas niet zoveel tijd.
Hij kijkt mij aan alsof hij weer een grap wil maken. Hij zoekt in de binnenzak van zijn jasje. Daar haalt hij twee briefjes van 250 euro uit. Ik heb nog nooit een briefje van 250 euro gezien. Eerst begrijp ik helemaal niet, dat het geld voor mij bedoeld is. Hij moet het mij echt goed aanreiken. Dan valt het kwartje nog niet. Hij kijkt mij weer aan, en dan begrijp ik het pas, neem ik het geld aan.
Wow, nu besef ik pas wat ik gekregen heb. Ik vond vooral de ontmoeting bijzonder. En toen kreeg ik ook zomaar in totaal 500 euro!!
De man draagt een maatpak, maar eigenlijk op een manier van 'ik ben wel in pak, maar het hoeft voor mij ook niet zo nodig'. De broek en het jasje hangen er wat slobberig bij, beige van kleur. De witte blouse steekt wat uit. Normaal gesproken zou je zeggen 'slordig', maar het past bij deze man.
Het is in de gang van een ziekenhuis wellicht, zoals je ook wel in films ziet. Dat er ook steeds andere mensen voorbij lopen. Ik merk de man eigenlijk niet zo op, terwijl hij wel mijn aandacht probeert te vangen. Wellicht heb ik ook haast, loop ik snel door, tikt hij mij op de schouders van heee, ik ben je opa. Maar ik heb helaas niet zoveel tijd.
Hij kijkt mij aan alsof hij weer een grap wil maken. Hij zoekt in de binnenzak van zijn jasje. Daar haalt hij twee briefjes van 250 euro uit. Ik heb nog nooit een briefje van 250 euro gezien. Eerst begrijp ik helemaal niet, dat het geld voor mij bedoeld is. Hij moet het mij echt goed aanreiken. Dan valt het kwartje nog niet. Hij kijkt mij weer aan, en dan begrijp ik het pas, neem ik het geld aan.
Wow, nu besef ik pas wat ik gekregen heb. Ik vond vooral de ontmoeting bijzonder. En toen kreeg ik ook zomaar in totaal 500 euro!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten