Ik ben weer op de Herengracht. Het is weer de etage van iemand anders, een mannenhuishouden, maar ik heb dus nog de sleutel, en mag er altijd zo in, schijnt. Het ziet er heel gezellig uit. Ik ben altijd weer verbaasd dat het nog steeds in goede staat is. Aan de muur wel afgebladderd behang, maar dat hindert niet, het ziet er verder wel keurig en gezellig uit. De keuken staat vol met drank en hapjes. Je kunt via de keuken zo het dak op, om de stad Den Haag te verkennen, waar van alles gebeurt.
Ik realiseer me, dat de etage veel groter is dan ik mij kan herinneren. Halverwege is er ook een compleet stuk land bij aangelegd, en zijn de muren weggebroken. Het is heel rustig op dit stuk land, in de verte de zee of een meer, ik loop heel zacht, op mos, het is er sereen en heel prettig om hier te zijn.
Achter blijkt een doorgang naar een heel sjiek restaurant te zijn. Er wordt zojuist een rondleiding gegeven voor werknemers. Wijnproeverij? Alles heel netjes en volgens traditie. Ik voel mij teveel hier, denk dat ik 'betrapt word', maar dat is niet het geval, integendeel. Ik vier hier feest met mijn familie, en dat vinden ze heel gewoon. Er is genoeg eten en drinken in huis. Je moet een trap op naar de wijnproeverij, en boven verdwijnt men dan met een andere trap naar het restaurant. Er is een galerij, dus zij kunnen zo naar ons kijken.
Ik zeg tegen de familie dat wij hier misschien eigenlijk niet mogen komen. Dus gaan zij meteen alles opruimen en vertrekken. Dat gaat voor mij dan weer te snel. Ik zit nog in de erker, die in de droom een balkon is. Ik wil nog geen afscheid nemen van de Herengracht. Er ligt een hele stapel briefjes, die ook vochtig geworden zijn. Ik herken briefjes met mijn handschrift ertussen. Daarom moet ik het wel uitzoeken, voordat ik weg ga. Ik denk dat ik in tijdnood komt, maar dan realiseer ik mij dat ik dit droom, en dat ik dus alle tijd heb. Ik vind het wel frappant, dat de bewoner nog nooit onverwachts binnen is gekomen terwijl wij hier waren. Er zitten ook boekjes en briefjes van andere bewoners tussen. Die leg ik natuurlijk snel terug. Het is druk op straat, en koud, hier op het balkon. Ik ga weer gauw naar binnen. Ik krijg de naam 'Corina Santa Lucia' door.
In de droom gaat Amber het theaterjaar afbreken, verhuizen naar Wenen en kijken of ze in Wenen naar de theaterschool kan......
Ik realiseer me, dat de etage veel groter is dan ik mij kan herinneren. Halverwege is er ook een compleet stuk land bij aangelegd, en zijn de muren weggebroken. Het is heel rustig op dit stuk land, in de verte de zee of een meer, ik loop heel zacht, op mos, het is er sereen en heel prettig om hier te zijn.
Achter blijkt een doorgang naar een heel sjiek restaurant te zijn. Er wordt zojuist een rondleiding gegeven voor werknemers. Wijnproeverij? Alles heel netjes en volgens traditie. Ik voel mij teveel hier, denk dat ik 'betrapt word', maar dat is niet het geval, integendeel. Ik vier hier feest met mijn familie, en dat vinden ze heel gewoon. Er is genoeg eten en drinken in huis. Je moet een trap op naar de wijnproeverij, en boven verdwijnt men dan met een andere trap naar het restaurant. Er is een galerij, dus zij kunnen zo naar ons kijken.
Ik zeg tegen de familie dat wij hier misschien eigenlijk niet mogen komen. Dus gaan zij meteen alles opruimen en vertrekken. Dat gaat voor mij dan weer te snel. Ik zit nog in de erker, die in de droom een balkon is. Ik wil nog geen afscheid nemen van de Herengracht. Er ligt een hele stapel briefjes, die ook vochtig geworden zijn. Ik herken briefjes met mijn handschrift ertussen. Daarom moet ik het wel uitzoeken, voordat ik weg ga. Ik denk dat ik in tijdnood komt, maar dan realiseer ik mij dat ik dit droom, en dat ik dus alle tijd heb. Ik vind het wel frappant, dat de bewoner nog nooit onverwachts binnen is gekomen terwijl wij hier waren. Er zitten ook boekjes en briefjes van andere bewoners tussen. Die leg ik natuurlijk snel terug. Het is druk op straat, en koud, hier op het balkon. Ik ga weer gauw naar binnen. Ik krijg de naam 'Corina Santa Lucia' door.
In de droom gaat Amber het theaterjaar afbreken, verhuizen naar Wenen en kijken of ze in Wenen naar de theaterschool kan......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten