Het aloude thema komt weer terug: ik ben weer op de gesloten afdeling, en ik vraag mij af waarom ik hier ben. Ze zijn er niet zeker van of ik ook zonder gesloten deuren kan. Tot die tijd moet ik hier blijven. Ik vind het wel een heel gedoe. Ze hebben onnodig werk van mij. Ik doe gewoon mijn dagelijkse dingen. Dat kan trouwens hier ook wel. Ik heb geen last van de gesloten deuren. Wel zo rustig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten