Ik zat in een klas met U-opstelling, zoals vroeger op de hbo-v. Ik was juf en tegelijkertijd ook leerling. Ik stond voor de klas en ik zat tegelijkertijd in de schoolbanken. De leerlingen moesten noten leren voor een lied. Oh, zei ik, dat lied ken ik al. Dat is een kerklied.
Ik zit voor een Maria-kapelletje in een halve cirkel van betonnen schijven, die op elkaar gestapeld zijn. Bovenop het Maria-beeldje met een brandend kaarsje.
De hoofdpersoon van een boek over gevangenschap is in de droom opgesloten in een loopgraf, ergens op het Drentse land. Ik kom er met andere mensen op visite, Er is nauwelijks plek. We nemen levensmiddelen mee. De gangen zijn haaks op elkaar gegraven. Ik breng ook boeken van Shakespeare. Het zijn hele grote boeken. Ik weet niet waar ik deze moet laten. Er is ook een grote hal, zoals van het Koningshuis. Daar kan ik de boeken laten.
De situatie grijpt mij aan. Ik vind het erg dat de man hier moet blijven en dat hij zo weinig ruimte heeft. Als we weer vertrekken, komen we - al lopend over het verlaten land - een jongeman met krullen tegen. Hij draagt een koffertje bij zich. Ik vraag hem goed voor de gevangene te zorgen. Hij zegt dat hij dat wel wil doen, maar dat hij wel 'van de tegenpartij' is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten