Deze weblog bevat een weergave van de dromen die ik 's nachts droom. Ik schrijf op wat er in mij opkomt, maar het is natuurlijk nooit een exacte weergave. Naast de dromen in deze weblog heb ik op zolder ook twee multomappen vol met beschrijvingen van dromen. Ik wil alles nog eens doornemen, overeenkomsten, verschillen, symboliek opzoeken en interessante droomverslagen publiceren. Privacy is gewaarborgd door 'zuinig om te springen met naam en toenaam'.
zondag 13 februari 2022
Klok
Ik was in de grote loods van de buren van het ouderlijk huis. Daar had een garagehouder zijn werkplaats. Blijkbaar had ik daar onze auto naartoe gebracht, voor APK-keuring. Er was mij steeds toegezegd dat de auto klaar zou zijn, dat ik deze kwam ophalen en dat de auto toen toch nog niet klaar was. Dat was al een paar keer gebeurd. Vandaag zou de auto dan echt klaar zijn. Dat moest ook wel, want ik had deze nodig om naar mijn werk in Assen te gaan. Ik werkte weer bij GGZ Drenthe, ouderenpsychiatrie. Dus ik kwam de auto halen, en weer was deze niet klaar. Nu werd ik echt heel boos. Bovenin de ruimte hing altijd een klok, maar deze was nu weg. Dat stond gelijk aan het feit dat de klok uit de auto was weggehaald. En ik had deze wel nodig, om naar Assen te rijden. Linksom of rechtsom, maar zorg maar dat de auto klaar is en dat de klok er weer in zit. De receptioniste keek mij hulpeloos aan. Ze stond midden in de ruimte, letterlijk met de handen in het haar. Ze droeg een steile, ouderwetse rok van veel te dikke stof, met een te dikke trui erboven. Zoals de leerkrachten op de middelbare school vroeger gekleed gingen. Ze deinde een beetje achterover omdat ik zo boos was. Maar ik had het eigenlijk niet tegen haar. Zij was het 'voorportaal' voor de monteurs in de garage, die het keer op keer lieten afweten. Ze zei dat ze kon toezeggen dat ik de klok terug zou krijgen, maar dan moest ik wel tijdelijk mijn ID-bewijs afgeven. Nou, dat ging ik echt niet doen! Woedend was ik! Ik ging 'afkoelen' in de voorkamer van het ouderlijk huis, nog in ouderwetse stijl, waar ik mezelf zag als jong kind van het gezin. Ik was elders in huis druk aan het spelen. Ik had een stagiaire uit de werkplaats meegenomen. Zij was nog maar net begonnen, kon het allemaal niet bijhouden, was steeds emotioneel en zenuwachtig, ik kon haar ook wel een beetje geruststellen. Ze probeerde zo goed mogelijk te kijken naar mijn manier van werken, om het werk in de vingers te krijgen. We aten een lunch in de voorkamer. Het gezin (waaronder dus ikzelf als kind) kon ons niet zien. We moesten eigenlijk dus ook naar GGZ Drenthe. Tijdens het eten was ik bezig met het aantrekken van mijn rijglaarzen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten