Ik ging met de kinderen naar Stockholm, Zweden, met het vliegtuig. Het ging allemaal vrij vlot. Ik had helemaal niet verwacht dat we dit gingen doen. Had mij hier ook helemaal niet op voorbereid.
Het was prettig om in Stockholm te zijn. Een schone stad met een prettige sfeer, vriendelijke mensen. Er was alleen enige vertraging geweest 'in de slurf', dus voordat we het vliegtuig in stapten. Maar die vertraging was ook nodig geweest, als een soort overdenking. Daarna ging het vlot en voorspoedig.
Ik moest wachten op mijn bagage, en dat duurde een hele tijd. Uiteindelijk was er een beambte op het vliegveld, die mij de bagage gaf. Tot mijn verbazing zat er helemaal niet zoveel in de blauwe rugzak. Ik was daar ook wel opgelucht over, had dit nooit verwacht.
Ik begreep niet waarom we Hessel niet hadden meegenomen. Hij wist ook niet waar we waren, dus ik probeerde hem te bellen. Ik bedacht me ook dat we toch niet naar Stockholm hadden gehoeven, dat het ook weer geld kost, zo'n vliegreis. Maar het bleek toch niet zo'n probleem te zijn.
In Stockholm bezochten we een heel groot museum. Hugo was weer een kleine jongen, en was gefascineerd door een miniatuur-dorp. Hij speelde met de autootjes, en was heel geconcentreerd. Het was een heel groot openlucht-museum, op het Buitenkunstterrein, rond het thema vikings. Het was een groot kampement, en er omheen stonden de tenten. We konden gewoon naar onze tent, als we wilden. Ik vond het allemaal heel mooi, maar vond het wel apart dat we helemaal naar Stockholm waren gereisd, alleen voor een museum. Er werd wel gezegd dat dit het belangrijkste museum van Zweden was.
Andere droom: er werd mij gezegd dat ik de propedeuse 'forensische psychiatrie' ruimschoots had behaald. Men was trots op mij. Ik werd er verschrikt bij wakker. Ik wist helemaal niet dat ik dat studeerde. Ik wilde dat ook helemaal niet studeren. Dat zou betekenen dat ik minder aandacht zou kunnen besteden aan een andere studie, die ik wel graag wou doen. Ik vroeg me af of ik dus nog kon switchen.
Het was prettig om in Stockholm te zijn. Een schone stad met een prettige sfeer, vriendelijke mensen. Er was alleen enige vertraging geweest 'in de slurf', dus voordat we het vliegtuig in stapten. Maar die vertraging was ook nodig geweest, als een soort overdenking. Daarna ging het vlot en voorspoedig.
Ik moest wachten op mijn bagage, en dat duurde een hele tijd. Uiteindelijk was er een beambte op het vliegveld, die mij de bagage gaf. Tot mijn verbazing zat er helemaal niet zoveel in de blauwe rugzak. Ik was daar ook wel opgelucht over, had dit nooit verwacht.
Ik begreep niet waarom we Hessel niet hadden meegenomen. Hij wist ook niet waar we waren, dus ik probeerde hem te bellen. Ik bedacht me ook dat we toch niet naar Stockholm hadden gehoeven, dat het ook weer geld kost, zo'n vliegreis. Maar het bleek toch niet zo'n probleem te zijn.
In Stockholm bezochten we een heel groot museum. Hugo was weer een kleine jongen, en was gefascineerd door een miniatuur-dorp. Hij speelde met de autootjes, en was heel geconcentreerd. Het was een heel groot openlucht-museum, op het Buitenkunstterrein, rond het thema vikings. Het was een groot kampement, en er omheen stonden de tenten. We konden gewoon naar onze tent, als we wilden. Ik vond het allemaal heel mooi, maar vond het wel apart dat we helemaal naar Stockholm waren gereisd, alleen voor een museum. Er werd wel gezegd dat dit het belangrijkste museum van Zweden was.
Andere droom: er werd mij gezegd dat ik de propedeuse 'forensische psychiatrie' ruimschoots had behaald. Men was trots op mij. Ik werd er verschrikt bij wakker. Ik wist helemaal niet dat ik dat studeerde. Ik wilde dat ook helemaal niet studeren. Dat zou betekenen dat ik minder aandacht zou kunnen besteden aan een andere studie, die ik wel graag wou doen. Ik vroeg me af of ik dus nog kon switchen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten