Ik was in Westerbork en ik belde via de vaste lijn met de ouders van mijn Duitse vriend, om te vertellen dat ik in Westerbork was. Ik kreeg eerst zijn moeder aan de telefoon. Zij praatte Limburgs. Toen kreeg ik hem aan de telefoon. Hij was weer 19. Hij reageerde enthousiast, en vroeg waar wij precies waren.
Ik zat met mijn studentenvriendin in een bakfiets. We droegen oranje kleren, voor Koninginnedag. We waren kleuters, maar hadden het postuur van 18-jarigen. We hadden de grootste lol, letterlijk met toeters en bellen.
Het was een donkere, regenachtige dag. Hierdoor leken de wolken 'lager te hangen', als een plafond dat een beetje omlaag gekomen is. Er hing een donkere waas over de dag, zoals je een foto bedekt met een donker scherm. Het was verder helemaal niet mistroostig, ik schikte mij meteen in de situatie, het weer werkte gewoon even niet zo mee.
Ik moest werken in de Albert Heijn in Borger. Ik was er wel verbaasd over, dat ik daar al zo lang achter de kassa zat, en dat het mij ook goed afging. Ik had ook veel positieve aandacht van collega's en klanten. Toch wilde ik daar weg, omdat ik op zoek wilde naar een nieuwe uitdaging. Ik was nu op weg naar Borger, om het te gaan vertellen. Ik zag er wel tegenop, omdat niemand het zou zien aankomen. Maar het zou wel weer goed komen.
Bij aankomst waren we bij de Lidl in Coevorden. Onze witte Up stond voor de deur. Hessel was bezig deze schoon te maken. Er bleek een dakraam in te zitten. Deze had hij wijd open gezet, met een luikje naar boven, zoals een vouwwagen op de camping. Hessel begroette ons vrolijk, en was blij dat alles weer zo schoon was.
Ik zat met mijn studentenvriendin in een bakfiets. We droegen oranje kleren, voor Koninginnedag. We waren kleuters, maar hadden het postuur van 18-jarigen. We hadden de grootste lol, letterlijk met toeters en bellen.
Het was een donkere, regenachtige dag. Hierdoor leken de wolken 'lager te hangen', als een plafond dat een beetje omlaag gekomen is. Er hing een donkere waas over de dag, zoals je een foto bedekt met een donker scherm. Het was verder helemaal niet mistroostig, ik schikte mij meteen in de situatie, het weer werkte gewoon even niet zo mee.
Ik moest werken in de Albert Heijn in Borger. Ik was er wel verbaasd over, dat ik daar al zo lang achter de kassa zat, en dat het mij ook goed afging. Ik had ook veel positieve aandacht van collega's en klanten. Toch wilde ik daar weg, omdat ik op zoek wilde naar een nieuwe uitdaging. Ik was nu op weg naar Borger, om het te gaan vertellen. Ik zag er wel tegenop, omdat niemand het zou zien aankomen. Maar het zou wel weer goed komen.
Bij aankomst waren we bij de Lidl in Coevorden. Onze witte Up stond voor de deur. Hessel was bezig deze schoon te maken. Er bleek een dakraam in te zitten. Deze had hij wijd open gezet, met een luikje naar boven, zoals een vouwwagen op de camping. Hessel begroette ons vrolijk, en was blij dat alles weer zo schoon was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten