Ik ben in het ouderlijk huis, in de speelkamer (voorheen de keuken). Daar zit ik huiswerk te maken. Ik hoor geluiden in de kamer en dan hoor ik iemand het huis verlaten. Hij heeft iets weggehaald. Als de man buiten is, ben ik in een ander huis. Buiten schijnt de zon. Het is hoogzomer. Ik ontdek het net iets te laat, ben woedend op de man, en sommeer hem terug te komen, datgene terug te brengen wat hij weggehaald heeft. Hij schrikt van mijn strenge reactie, maar rent toch door, springt in een 'grote Amerikaanse bak', en scheurt weg. Ik voel mij bestolen, en weet niet waarvan ik bestolen ben. Wat ik nog erger vind, dat is dat hij niet van mij gestolen heeft, maar van mijn ouders, en dat ik er geen grip op heb.
Ik heb een afspraak bij de kapper. Het duurt een hele tijd voordat ik aan de beurt ben. Als het zover is, word ik samen met een andere klant geholpen. De kapster zal afwisselend de andere klant en dan mij helpen. Ze is uiterst vriendelijk. Echter, ik zie dit niet zitten. Amber wacht op een bankje op mij, het is al veel later dan verwacht, en we zouden vanavond nog iets gezelligs doen. Dus ik zeg netjes tegen de kapster dat ik er toch vanaf zie. Bovendien bedenk ik mij in een keer, dat ik net nog bij de kapper geweest ben, en ik wil niet dat mijn kapsel veranderd wordt door iemand die mijn kapsel niet kent. Ik zeg dat alles heel netjes en opbouwend, maar toch is de kapster helemaal van slag. Ze trekt het zich persoonlijk aan. Ze duikt in mijn armen, is helemaal van slag. Ik vang haar zo goed mogelijk op. Dat is ook lastig, want je mag geen nabijheid in deze Corona-tijd.
Ik ga samen met Amber een voetmassage geven aan twee mannen. Ze zitten op ons te wachten. Maar dan blijkt, dat zij de verwachting hadden dat zij de massage aan ons zouden geven. Ze hebben allerlei kruidenpoeders meegenomen, hebben zich helemaal voorbereid. We moeten even schakelen, maar we vinden het wel heel attent dat zij zich zo goed hebben voorbereid.
Mijn Duitse vriend komt gourmetten in het ouderlijk huis. Er zijn weer de oude houten stoelen die we in de jaren '70 hadden. Mijn moeder verwelkomt hem heel gastvrij. Hij kijkt haar ontzettend verlegen aan, kijkt naar de grond, moet ook wel glunderlachen. In de droom is hij heel jong, op een leeftijd dat ik hem nog niet kende: een jaar of 16. Heel jong en kwetsbaar.
Ik heb een afspraak bij de kapper. Het duurt een hele tijd voordat ik aan de beurt ben. Als het zover is, word ik samen met een andere klant geholpen. De kapster zal afwisselend de andere klant en dan mij helpen. Ze is uiterst vriendelijk. Echter, ik zie dit niet zitten. Amber wacht op een bankje op mij, het is al veel later dan verwacht, en we zouden vanavond nog iets gezelligs doen. Dus ik zeg netjes tegen de kapster dat ik er toch vanaf zie. Bovendien bedenk ik mij in een keer, dat ik net nog bij de kapper geweest ben, en ik wil niet dat mijn kapsel veranderd wordt door iemand die mijn kapsel niet kent. Ik zeg dat alles heel netjes en opbouwend, maar toch is de kapster helemaal van slag. Ze trekt het zich persoonlijk aan. Ze duikt in mijn armen, is helemaal van slag. Ik vang haar zo goed mogelijk op. Dat is ook lastig, want je mag geen nabijheid in deze Corona-tijd.
Ik ga samen met Amber een voetmassage geven aan twee mannen. Ze zitten op ons te wachten. Maar dan blijkt, dat zij de verwachting hadden dat zij de massage aan ons zouden geven. Ze hebben allerlei kruidenpoeders meegenomen, hebben zich helemaal voorbereid. We moeten even schakelen, maar we vinden het wel heel attent dat zij zich zo goed hebben voorbereid.
Mijn Duitse vriend komt gourmetten in het ouderlijk huis. Er zijn weer de oude houten stoelen die we in de jaren '70 hadden. Mijn moeder verwelkomt hem heel gastvrij. Hij kijkt haar ontzettend verlegen aan, kijkt naar de grond, moet ook wel glunderlachen. In de droom is hij heel jong, op een leeftijd dat ik hem nog niet kende: een jaar of 16. Heel jong en kwetsbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten