Ik ben ergens aan zee. Het is het duingebied, als grens tussen zee en bewoonde wereld. Het is een beschermd gebied, en het gebied zelf heeft ook de functie van beschermen. Tweeledig dus. Het is ergens op het strand van Texel, en het eiland gaat nog een stukje verder door het Marsdiep, richting het vastland. In de droom is er dus een uitbreiding van het eiland.
Er is een zeer zorgvuldig uitgekozen en specifieke plek, te vergelijken met de Gulden Snede in een schilderij. Op die plek, ergens in de duinen, wordt een flinterdun lijntje getekend, met potlood. Op dat lijntje rollen heel voorzichtig een vierkantje en een rondje, heel klein en verfijnd. Deze staan symbool voor de kinderen, toen ze nog zo klein waren, wij op Texel waren, dat het zo slecht met mij ging.
Het vierkantje is voor Amber, het rondje is voor Hugo. Het is van een onschatbare waarde; niet te bevatten, zo groot. Je ziet niet meteen dat die cadeautjes er zijn. Je zou er zo voorbij lopen, als je door de duinen zou wandelen. De pas erin, het ratelende ego in je hoofd of in gesprek met een vriendin, en je omgeving niet echt in je opnemen; dat komt te vaak voor bij mensen.
Pas nu zie ik, dat het hier gaat om een sieraad. Ik ben zo ontroerd, het is zo mooi, en ik ben zo trots dat ik het ontdekt heb, dat ik er oog voor had. Tsjonge, wat ben ik blij! Het dun getrokken lijntje blijkt een zeer verfijnd gouden armbandje te zijn. Het is het armbandje dat ik droeg, toen we gingen trouwen. Aan dat armbandje zijn dus heel subtiel het vierkantje en het rondje bevestigd.
Het zijn twee bedeltjes uitgevoerd in goud, of witgoud. Het is opvallend, dat de vormen niet strak zijn, maar dat deze bewust wat 'rafelig' zijn gemaakt. De symboliek hierachter is, dat de vormen in de natuur ook nooit gladjes zijn: een cirkel is nooit een echte cirkel, een vierkant is nooit echt vierkant. Ik vind het mooi, dat ongelijkmatige, en ik zeg: vooral zo laten!
Zowel het cirkeltje als het vierkantje bevat een indigo edelsteentje, van ongekende schoonheid. Deze glanzen prachtig in het zonlicht. Ik moet er elke keer naar kijken, word er naartoe getrokken. Het is zooooo mooi!
Het is tevens de heling van 'trauma Texel', periode 2000 - 2002. Dat wil zeggen: het laatste stukje heling (de meeste heling heeft al plaatsgevonden).
Er is een zeer zorgvuldig uitgekozen en specifieke plek, te vergelijken met de Gulden Snede in een schilderij. Op die plek, ergens in de duinen, wordt een flinterdun lijntje getekend, met potlood. Op dat lijntje rollen heel voorzichtig een vierkantje en een rondje, heel klein en verfijnd. Deze staan symbool voor de kinderen, toen ze nog zo klein waren, wij op Texel waren, dat het zo slecht met mij ging.
Het vierkantje is voor Amber, het rondje is voor Hugo. Het is van een onschatbare waarde; niet te bevatten, zo groot. Je ziet niet meteen dat die cadeautjes er zijn. Je zou er zo voorbij lopen, als je door de duinen zou wandelen. De pas erin, het ratelende ego in je hoofd of in gesprek met een vriendin, en je omgeving niet echt in je opnemen; dat komt te vaak voor bij mensen.
Pas nu zie ik, dat het hier gaat om een sieraad. Ik ben zo ontroerd, het is zo mooi, en ik ben zo trots dat ik het ontdekt heb, dat ik er oog voor had. Tsjonge, wat ben ik blij! Het dun getrokken lijntje blijkt een zeer verfijnd gouden armbandje te zijn. Het is het armbandje dat ik droeg, toen we gingen trouwen. Aan dat armbandje zijn dus heel subtiel het vierkantje en het rondje bevestigd.
Het zijn twee bedeltjes uitgevoerd in goud, of witgoud. Het is opvallend, dat de vormen niet strak zijn, maar dat deze bewust wat 'rafelig' zijn gemaakt. De symboliek hierachter is, dat de vormen in de natuur ook nooit gladjes zijn: een cirkel is nooit een echte cirkel, een vierkant is nooit echt vierkant. Ik vind het mooi, dat ongelijkmatige, en ik zeg: vooral zo laten!
Zowel het cirkeltje als het vierkantje bevat een indigo edelsteentje, van ongekende schoonheid. Deze glanzen prachtig in het zonlicht. Ik moet er elke keer naar kijken, word er naartoe getrokken. Het is zooooo mooi!
Het is tevens de heling van 'trauma Texel', periode 2000 - 2002. Dat wil zeggen: het laatste stukje heling (de meeste heling heeft al plaatsgevonden).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten