Zure plant

Ik sta bij de voortuin van de buurman. Ik ga op mijn knieën, en maak de plantjes netjes, druk de aarde aan, geef de planten als het ware 'een beetje liefde'. Hessel komt achter mij aan, met een gietertje. Het heeft wel iets hilarisch, als twee oude mensen, die niet weten wat ze anders moeten doen. Iets lieflijks heeft het wel, onschuldig....

Het lijkt onbenullig wat we doen, maar het schijnt toch een groot verschil te maken in de wereld. Hoe meer mensen zo'n oog voor details en kleine gelukjes hebben, hoe beter. Daar wordt de wereld echt beter van, en we moeten de krachten ineen bundelen. Dat doen wij overigens al 28 jaar, met een grote glimlach op ons gezicht! 

De buurman opent de voordeur, en is nieuwsgierig wat wij aan het doen zijn. Hij vindt het wel grappig. Er is ook iets met een zure plant en een bepaalde naar, maar die naam ben ik vergeten. Iets van 'Wortec' ofzo!?

Ik ben bij mijn vriendje van vroeger. We staan in zijn kamer van vroeger, en ik vraag hem 'wat de bedoeling is van deze middag'. Er zullen straks schoolkinderen komen, en dan houden we een knutselmiddag, met veel glittertjes en veertjes en kraaltjes en dansmuziek en ranja en koekjes en veel gezelligheid. Het zijn vooral meisjes. Het is ook nog de bedoeling dat hij Hessel gaat ontmoeten. 

We zijn beiden vrolijk, en in een uitgelaten stemming!